مقدمه
گريس مخلوطي ژلاتيني است که از يک سيال روانساز و يک ماده غليظ کننده ساخته مي شود .کيفيت گريس به نوع و مقدار ماده غليظ کننده، مواد افزودني ، مشخصات روغن افزودنی و همچنين فرآيند توليد گریس بستگي دارد. ماده غليظ کننده مهمترين عامل پايداري دربرابر آب ، پايداري در شرايط دماي بالا وپايداري کيفيت در زمان مصرف و حفظ کيفيت است.گريس ها مشابه روغن ها ، براي حداقل رساندن فرسايش بين سطوح متحرک ، کاربرد دارند . درمواردي که روانساز بايد به عنوان مانعي براي جلوگيري از ورود ذرات خارجي عمل کند ، يا موقعيت
حرکت بين دو سطح به گونه اي است که نياز به روانساز نيمه جامد وجود دارد، بايد از گريس بعنوان روانکار استفاده شود . بعلاوه از بعد عملياتي روانکاري با گريس ، عموما ً مکمل روانکاري اکثر سيستم هاي صنعتي است
گریس از نگاه تخصصی :
تعريف امروزي گريس عبارتست از يک محصول جامد تا نيمه مايع يک عامل سفت کننده که در يک روغن مايع معلق باشد . تقسيم بندي اوليه گريس ها به وسيله نوع ماده سفت کننده آن ها بوده است. معمول ترين سفت کننده ها صابون هاي فلزي هستند . از سفت کننده هاي ديگر، مي توان از خاک بنتونيت ، سيليکاژل، پلي اوره و سفت کننده هاي غير آلي نام برد .
در کمپرسورها ی صنعتی گریسها کاربردهای فراوانی دارند
از جمله میتوان به کاربرد گریس در بیرنگهای الکتروموتور و بیرنگهای واحدهای هواساز کمپرسور نام برد .
در الکترو موتورهایی که خود دارای دریچه گریس خور می باشند می بایست طبق ساعت کارکرد الکتروموتور گریس شارژ گردیده تا بلبرینگهای مربطه آسیب نبیند .
